董总主席叶新田讲稿
325华教救亡运动
华小师资严重短缺抗议大会
董总主席叶新田博士讲词
日期：2012年3月25日（星期日）
地点：雪兰莪州加影董教总教育中心草场
时间：上午11时
各族同胞，各政党代表，各华团代表，各族群的代表，
董总各属会代表，
来自全国各地的华教同道们，
首先我谨代表董总热烈欢迎各族同胞及各位华教同道踊跃出席今天的华教救亡运动大会。
这项抗议大会的召开，目的有以下几项：
1． 向大会汇报华小师资短缺的严重性。
2． 要求政府立即调走今年派到华小不具华文资格的教师。
3． 要求政府制度化、透明、全面、立即和有效解决华小师资严重短缺问题，公佈解决方案和时间表。
这项抗议大会的召开，曾经历了一波三折。有人认为，董总不需要召开这个抗议大会，因为它对华小师资短缺的解决没有帮助。也有人千方百计阻扰这个抗议大会的召开。
但我们还是坚定不移的召开了，而且是人潮汹涌地从四方八面到来，为什么？因为要抗议教育部长期以来对待华小的不公平政策，抗议教育部三四十年来漠视我们的正义要求，不愿意解决华小师资严重短缺的问题。甚至近几个月来，我们向教育部提出华小师资短缺的严重性及要求，我们向教育部提出华小师资短缺的严重性及立即解决有关问题，达不到目的后，我们便要求见教育部长及首相以解决问题，但却得不到正视与答复。
鉴于上述问题的严重性，董总在2011年秒便提出要展开抗议行动。2012年2月26日，当董总常务委员会议议决举办抗议大会。当局也在这时候宣布成立一个以副教育部长魏家祥为首的特别委员会来处理这项问题。
实际上，我们的宪法和教育法令，都明确地规定华小是国家教育源流之一环。华小的教学媒介语除国英文科外必须是华文，这是华小的特征。
但在单元主义政策下，教育部首先是故意不按需求培训足够的华小教师，接着以师资短缺为由，派遣大量不具备华文资格的教师到华小，令人不禁担心华小的行政语和教学媒介语将会受到影响。这种问题曾经发生在1987年导致天后宫及全国罢课事件。但教育部过后仍然继续派遣不具备华文资格的教师到华小来教授各种科目。
国家领导人近年来一再强调国家正在转型，但是，教育领域没有真正转型，而且仍在想方设法推行其早已证明行不通的单元主义教育政策。国家领导人必须摒弃单元主义思想，真正废除所谓“最终目标”，落实“共同课程纲要、多种源流学校”的多元教育政策，才能赢得民心。
众所周知，华小师资短缺是一项久悬未决的问题。远在1968年，当时教育部在国会下议院回答范俊登国会议员询问时便透露，当时华小师资短缺1172人。接下来华小师资短缺问题一直都没有解决，教育部历任高官，也曾不断在公众传媒宣布这项问题很快会获得解决，结果是三四十年来不仅得不到解决，还进一步派遣更多不具备华文资格的教师到华小。教育部今天仍在宣称要收集资料，其实教育部拥有最完整的资料，三四十年来上述问题的未获解决，是不为也而不是不能，其目的是要逐步蚕食和改变华小的媒介语和行政语的特征。
为了有效解决当前华小师资短缺问题，今天的抗议大会应表达下列共识：
1． 吁请教育部，马上调走今年新学年开学时被派到华小执教的不具华文资格教师，包括马来文和英文教师，并把从华小调走的具有华文资格的教师调回到华小服务。
2． 吁请教育部为那些不是主修马来文或英文，但却已经在华小教导马来文或英文至少三年，而且具有华文资格的教师，举办教师在职特别培训课程，以让他们同时也具有教导马来文或英文科专业资格。
3． 吁请教育部恢复以华语为主要教学媒介语的华小师资培训制度，设立师范课程华小组和制订妥善方案，来培训华小所需要的师资，必须把具备大马教育文凭（SPM）华文优等的资格列为申请条件，以符合华小以华语华文作为主要教学媒介语的需求。
4． 吁请政府检讨教育法令，实施多元化教育政策，确保各源流学校地位平等，享有公平合理对待，保障各源流学校的生存和发展。
我们认为，作为国家教育源流之一环的华小，应该享有公平合理待遇的权利，这是联邦宪法及教育法令赋予我们的权利，我们一定要尽力争到底。
在此我们重申，如果教育部无意废除单元化教育政策，即使再召开多次圆桌会议，对讨论再多的个案和细节，提出各种所谓“解决方案”给内阁，将会像过去一样，无法从根本解决华小师资短缺和不具华文资格问题。
我们今天召开这项抗议大会，目的是要下情上达，把人民的 心声传达给政府，也显示我们维护母语教育的坚决立场。尽管教育部方面声称有多种解决措施，但因为教育部多年来对解决华小师资短缺的诺言都没有实现，我们还是要看到结果和答案，因此，抗议大会后，我们会继续留意有关事件。倘若问题仍然不能解决，怒火将会持续燃烧，各地抗议行动将会如星火燎原。
正如我们在新春团拜时提出的看法：
单元政策抗争连年，华教风云仍激荡，
多元理念团结各族，国家政局定安昌。
我们希望政府能够采取多元理念来治国，我们的国家政局才能走向安定繁荣！
在此我要重申，政府必须从政策上及根本上一劳永逸地解决华小师资短缺问题，这是我们坚定不移的立场。
教育部先前提出的各种方案，我们对此表示欢迎。但是由于40多年来，这些承诺我们听得太多了，最后证明都是空头支票，一朝被蛇咬，十年怕井绳，我们对这种承诺没有信心。
我们要听其言，观其行，对这些所谓解决方案的真正落实，我们拭目以待。
我们始终坚持认为，只有公平公正地对待各源流学校的多元教育政策，才是真正解决华小师资短缺问题的关键。
我们吁请全国各族人民团结一致，万众一心，为争取母语教育的平等，继续奋斗到底！
Ucapan Pengerusi Persekutuan Persatuan-Persatuan Lembaga Pengurus Sekolah Cina Malaysia (Dong Zong) Dr. Yap Sin Tian di Perhimpunan Membantah Kekurangan Guru di SJK(C) pada 25 Mac 2012 di Padang Besar Dong Jiao Zong, Kajang, Negeri Selangor.
Selamat pagi dan salam sejahtera saya ucapakan kepada
Pemimpin-pemimpin pelbagai kaum,
Wakil-wakil parti politik,
Wakil-wakil badan bukan kerajaan,
Wakil-wakil dari pelbagai kumpulan etnik,
Wakil-wakil gabungan lembaga-lembaga pengurus sekolah-sekolah Cina setiap negeri,
Rakan-rakan seperjuangan sekalian yang datang dari seluruh negara.
Terlebih dahulu, saya bagi pihak Dong Zong mengalu-alu kedatangan para hadirin sekalian. Tujuan kami menganjurkan majlis perhimpunan khas kali ini ialah:-
1) Memaklumkan kepada majlis perhimpunan betapa seriusnya kekurangan guru di SJKC.
2) Meminta Kerajaan segera memindahkan semua guru-guru tanpa kelayakan Bahasa Cina yang telah ditempatkan di SJKC pada awal tahun ini.
3) Meminta Kerajaan menginstitusikan satu sistem penyelesaian masalah kekurangan guru yang transparent, menyeluruh dan berkesan bagi menangani masalah kekurangan guru yang semakin serius, serta mengemukakan langkah-langkah dan jadual waktu penyelesaian masalah tersebut.
Seperti tuan-tuan dan puan-puan sedia maklum, kami telah mengalami pelbagai halangan semasa membuat persiapan untuk mengadakan perhimpunan khas pada pagi ini. Ada pihak berpendapat penganjuran perhimpunan khas tidak akan membantu menyelesaikan masalah kekurangan guru, ada pihak tertentu pula cuba dengan sedaya upaya menghalang kami, tetapi kami tetap berpegang tegas untuk menjayakan majlis perhimpunan khas pada pagi ini. Kita dapat lihat, orang ramai dari seluruh negara tetap berpusu-pusu menyertai majlis perhimpunan khas pada pagi ini. Mengapa ini terjadi? Ini adalah kerana kita protes Kementerian Pelajaran masih mengamalkan dasar tidak adil selama ini. Kita protes Kementerian Pelajaran mengabaikan permintaan rakyat sejak berpuluh-puluh tahun dahulu. Pihak berkenaan tidak rela menyelesaikan masalah kekurangan guru SJKC. Beberapa bulan belakangan ini, Dong Zong telah melapor dan memaklumkan kepada Kementerian Pelajaran betapa seriusnya kekurangan guru di SJKC dan menyampaikan permintaan kami. Setelah gagal mencapai matlamat, kami terus meminta berjumpa dengan Menteri Pelajaran dan Perdana Menteri untuk menyelesaikan masalah ini, tetapi kami tetap tidak mendapat sebarang jawapan.
Pada 26 Febuari 2012, Mesyuarat Jawatankuasa Dong Zong telah memutuskan untuk mengadakan satu perhimpunan khas untuk memprotes Kementerian Pelajaran memandangkan masalah kekurangan guru SJKC yang serius selama ini masih tidak diselesaikan. Selepas itu, barulah pihak berkenaan membuat pengumuman untuk menubuhkan satu Jawatankuasa Khas yang dipengerusikan oleh Timbalan Menteri Pelajaran Datuk Dr. Wee Ka Siong untuk menangani masalah ini.
Sebenarnya, Perlembagaan Persekutuan dan Akta Pendidikan jelas memperuntukkan kedudukan SJKC adalah salah satu aliran sekolah pendidikan negara. Selain dari Bahasa Malaysia dan Bahasa Inggeris, bahasa penghantar di SJKC mestilah menggunakan Bahasa Cina. Ini adalah ciri-ciri SJKC.
Tetapi, di bawah dasar pendidikan satu aliran sekolah, Kementerian Pelajaran sengaja tidak melatih guru-guru SJKC yang cukup. Kemudian, atas alasan kekurangan guru, menempatkan ramai guru-guru yang tidak berkelayakan Bahasa Cina ke SJKC. Ini telah membimbangkan akan berlakunya perubahan bahasa penghantar dan bahasa pentadbiran SJKC. Perkara sebegini pernah belaku yang kemudiannya menyebabkan peristiwa “Tian Hou Temple”. Malangnya, Kementerian Pelajaran masih terus menempatkan guru-guru tanpa kelayakan Bahasa Cina di SJKC yang mangajar pelbagai mata pelajaran selain dari Bahasa Malaysia.
Kebelakangan ini, pemimpin-pemimpin negara berulang kali menyarankan “Transfomasi”. Tetapi, kita tidak nampak ada sebarang transfomasi dalam bidang pendidikan, malah tetap berusaha melaksanakan dasar pendidikan satu aliran sekolah yang terbukti tidak diterima rakyat. Pemimpin-pemimpin negara seharusnya menolak pemikiran dasar pendidikan satu aliran sekolah dan memansuhkan “Matlamat Akhir”. Mereka sepatutnya melaksanakan dasar “pelbagai aliran sekolah dengan bahasa pengantar masing-masing yang menggunakan sukatan pelajaran yang sama”. Hanya dasar pelbagai aliran sekolah dapat diterima dan disokong rakyat.
Sejak tahun 1968, sekolah rendah Cina telah menghadapi masalah kekurangan guru. Pada masa itu, Kementerian Pelajaran menjawap soalan Allahyarham YB Fan Yew Teng di parlimen telah mengemukan kekurang guru seramai 1172 orang di sekolah rendah Cina. Malangnya, masalah kekurangan guru di SJKC tidak pernah diatasi sehingga hari ini. Pegawai-pegawai tinggi Kementerian Pelajaran sentiasa mengumumkan kepada media dan rakyat bahawa masalah kekurangan guru akan selesai dalam masa terdekat. Seperti tuan-tuan dan puan-puan sedia maklum, masalah kekurangan guru bukan sahaja tidak diatasi, kini, tambah pula masalah menempatkan guru-guru tanpa kelayakkan Bahasa Cina di SJKC. Sebenarnya, ini adalah soal “mahu atau tidak mahu”. Kementerian Pelajaran mempunyai semua maklumat dan data-data yang diperlukan untuk menyelesaikan masalah kekurangan guru SJKC. Tujuan pihak berkenaan tidak mahu menyelesaikan masalah ini adalah kerana mereka masih berhasrat mengubah ciri-ciri SJKC yang menggunakan Bahasa Cina sebagai bahasa penghantar dan bahasa pentadbiran.
Untuk menyelesaikan masalah kekurangan guru di SJKC, Majlis Perhimpunan pada pagi ini harus mencapai “konsensus” berikut:
1) Menggesa Kementerian Pelajaran menarikbalik penempatan kesemua guru-guru tanpa kelayakan Bahasa Cina termasuk guru-guru Bahasa Malaysia dan Bahasa Inggeris yang ditempatkan di SJKC pada awal tahun ini. Kemudian, menempatkan semula guru-guru yang berkelayakan Bahasa Cina yang telah dipindahkan sebelum ini.
2) Menggesa Kementerian Pelajaran supaya mengadakan program latihan kerja khas untuk guru-guru yang berkelayakan Bahasa Cina yang telah mengajar mata pelajaran Bahasa Malaysia atau Bahasa Inggeris di Sekolah Jenis Kebangsaan (Cina) sekurang-kurangnnya tiga tahun agar mereka memiliki kelayakan profesion mengajar mata pelajaran Bahasa Malaysia atau Bahasa Inggeris.
3) Menggesa Kementerian Pelajaran supaya memulihkan sistem latihan perguruan yang menggunakan bahasa Cina sebagai bahasa pengantar utama bagi Sekolah Jenis Kebangsaan (Cina), dan menubuhkan bahagian latihan perguruan yang khusus untuk Sekolah Jenis Kebangsaan Cina serta mewujudkan satu pelan latihan perguruan yang lebih sempurna dengan menetapkan kepujian mata pelajaran Bahasa Cina di peringkat SPM untuk melahirkan guru-guru yang memenuhi keperluan Sekolah Jenis Kebangsaan (Cina).
4) Menggesa kerajaan supaya mengkaji semula Akta Pendidikan dan melaksanakan dasar pendidikan pelbagai aliran sekolah dengan bahasa pengantar masing-masing untuk menjamin semua aliran sekolah yang sedia ada dengan memberi kedudukan dan layanan yang sama rata kepada setiap aliran sekolah.
Kami berpendapat, SJKC sebagai salah satu aliran sekolah pendidikan negara, seharusnya mendapat kedudukan yang sama rata, ini termaktub di bawah Perlembagaan Persekutuan dan Akta Pendidikan. Kita mestilah terus berjuang dan berusaha selagi matlamat ini belum dicapai.
Disini, ingin saya mengulangi, tak kira berapa banyak mesyuarat meja bulat diadakan, tak kira berapa banyak langkah-langkah penyelesaian diperbincangkan, keputusannya akan sama seperti dahulu. Masalah kekurangan guru SJKC tidak akan diselesaikan jika Kementerian Pelajaran tetap tidak memansuhkan dasar pendidikan satu aliran sekolah.
Hari ini, kita berhimpun di sini, matlamat utama kita ialah menyampaikan hasrat rakyat kepada kerajaan. Kehadiran tuan-tuan dan puan-puan telah menunjukkan hasrat rakyat mengekalkan pendidikan bahasa ibunda. Walaupun Kementerian telah mengumunkan beberapa langkah penyelesaian baru-baru ini, tetapi, kita perlu melihat dahulu apakah keputusan selepas perlaksanaan. Oleh itu, Selepas perhimpunan ini, kita tetap perlu memantau perkembangan perlaksanaan yang dicadangkan oleh Kementerian Pelajaran. Sekiranya, masalah ini masih tidak dapat diselesaikan, protes akan berterusan.
Kita berharap, kerajaan akan mengamalkan dasar pelbagai aliran sekolah. Hanya perlaksanaan yang berdasarkan pelbagai aliran sekolah, barulah negara kita akan menuju ke arah kestabilan dan kejayaan.
Saya ingin menegas di sini sekali lagi, pendirian kita tetap teguh, kita mahukan Kerajaan menyelesaikan masalah kekurangan guru SJKC secara menyeruruh.
Kita menyambut baik langkah-langah yang diumumkan oleh Kementerian Pelajaran baru-baru ini. Walaubagaimanapun, sepanjang 40 tahun, komitmen-komitmen seperti ini telah banyak kita dengar, malangnya komitmen-komitmen seperti ini masih tidak ditunaikan oleh pihak berkenaan. Ini bagai kata perpatah “sekali digigit ular, 10 tahun takut melihat tali perigi”. Sebab itulah, Kita tidak yakin komitmen - komitmen seperti ini lagi.
Biar kita lihat sajalah, apa yang pihak berkuasa akan lakukan menurut apa saja yang mereka katakan.
Kita tetap berpendapat, asas penyelesaian kekurangan guru secara menyeruruh , mestilah mengamalkan dasar adil dan saksama ke atas kesemua aliran sekolah.
Saya menyeru kepada para hadirin sekalian supaya terus bersatu padu dan berjuang sehingga kita mendapat kedudukan yang sama rata bagi pendidikan bahasa ibunda.
Sekian, terima kasih.
教总主席王超群讲稿
325华教救亡运动
华小师资严重短缺抗议大会
教总主席王超群校长演词
（2012年3月25日）
大家中午好！今天，来自全国各地，东西南北的朋友们、同道们，不分男女老少，大家都来了。大家抱着一颗热爱华教的心，大家抱着传承中华文化的恒心，大家抱着捍卫华小不变质的决心，集合在这里，对政府数十年来没有解决华小师资问题，表达强烈的不满，提出严正的抗议。今天，很多东马的朋友飘洋过海，飞过来；也有很多同道披星戴月，半夜坐巴士赶过来，虽然身体劳累，但大家的精神是激昂的，争取华教平等地位的决心，是坚定不移的。
各位，华小在国家独立后，就被纳入成为政府学校。50多年了，华小的问题完全没有获得政府的正视。师资短缺、拨款不足、建校迁校困难重重等等的老问题，一直到今天都没有解决。
华小问题真的是这么难解决吗？今天在全世界享有盛名的国油双峰塔、吉隆坡国际机场都能够建起来，相比之下，华小这种小问题怎么会50年来都无法解决？各位，关键就是政府的政策！政府自国家独立以来，就推行单元化的国家教育政策，重点发展马来文教育，而非马来文源流教育，包括华文教育和淡米尔文教育就被边缘化。今天，政府继续强调必须强化国小，让国小成为各民族的首选学校，这也就是说，华小和淡小只是次等的学校，根本就没有获得政府公平的对待。各位，政府不公平对待各族群母语教育的单元化政策，正是华小和淡小长期面对种种问题的根本原因。
华小师资问题确实很多，一些教育部官员更是蓄意制造种种乱象，企图破坏华小的正常运作。他们把不具华文资格的课业辅导老师和社会研究科老师派到华小执教；把大量不具华文资格的英文和马来文老师派到华小执教；但是却把培训到华小执教的老师派到国小去；甚至还警告校长不能够对外透露学校面对的师资问题。此外，在师范课程华小组招生过程中，也同样发生许多问题。一些官员擅自把华小组的申请者，换去国小组；也有许多符合条件，成绩优越的华小组申请者，在没有任何理由下就不被录取；而就读华小组一些科目的学员，却没有被提供修读华文的课程。这种种的人为偏差，一再加剧了华小师资问题的严重性。
大家都知道，我国的小学分成国小、华小和淡小三个源流。政府必须认清这三个源流小学对师资需求有所不同的事实，必须根据实际需求来培训各源流学校的师资。国小、华小和淡小分别以马来文、华文和淡米尔文作为主要教学媒介语，因此政府在培训各源流小学的师资时必须有所区分，例如，在国小执教的老师必须具备马来文资格，以便能够教导以马来文作为媒介语的科目；同样的，华小的老师就必须具备华文资格，而淡小的老师就必须具备淡米尔文资格。这除了是教学上的需要，也是要确保学校行政工作的顺利进行。
各位，制度化的师资培训是解决华小师资问题的源头，因此，我们促请政府全面制定一个妥善的华小师资培训制度，针对华小的实际需求，设立华小华文组、华小国文组及华小英文组来培训华小所需要的各个科目教师，同时也必须把具备SPM华文优等的资格列为申请条件，以符合华小以华语华文作为主要教学媒介语的实际需求。与此同时，政府也必须关注资深临教的培训问题，优先把这些在华小服务多年的临教培训为合格教师。
各位，我们感到遗憾的是，一直到今天，政府还是以一贯的单元化教育思维作为制定各项政策的基础，完全没有顾及我国多元种族对母语教育的实际需求。例如《2006年—2010年的教育发展大蓝图》，明确说明政府鼓励在学前教育至中学教育阶段建立一个以马来文作为单一教学媒介语的学校制度，而其他主要族群的语文则列为选修科目。非常明显，政府由始至终都没有放弃落实以马来文作为所有学校主要教学媒介语的教育最终目标，这其实就是单元化教育政策的根本精神，也是我们必须坚决反对的。
各位，单元化教育政策一天不取消，华小的问题就不会获得解决。因此，我们必须坚持到底，继续斗争，全力争取政府废除现有的单元化教育政策，并制定多元化的教育政策来替代，一视同仁对待各族群的母语教育，让各源流学校都享有平等的地位。我们促请政府听取华社的意愿，马上采取行动，全面解决华小的问题。
各位，华文教育的生存和发展，还是有赖于华社的支持与坚持，特别是在执政当局不公平的政策下，广大华社对华教课题的共识与团结，更是保障华教权益的最终力量。有鉴于此，我诚挚的吁请大家，尤其是华教工作者和华教团体，必须坚守捍卫华教的大原则，更要具有忧患意识，密切关注华教的发展，提高警惕，防范种种不利华教的法令和措施，力求华小的长治久安，以免华教在沉默中死亡。
谢谢！
SJK(C) telah diserap sebagai sekolah kerajaan sejak negara kita mencapai kemerdekaan. Lebih 50 tahun sudah berlalu, tetapi masalah-masalah yang dihadapi SJK(C) langsung tidak diberi perhatian yang wajar oleh kerajaan selama ini. Masalah kekurangan guru, kekurangan peruntukan, pelaksanaan-pelaksanaan yang sengaja menghalang pembinaan SJK(C) baru dan sebagainya walaupun telah berlarutan berpuluh-puluh tahun, tetapi tidak pernah diselesaikan hingga hari ini.
Adakah masalah-masalah yang dihadapi SJK(C) terlalu rumit sehingga tidak dapat diselesaikan walaupun telah mengambil masa selama 50 tahun? Cuba kita lihat, KLCC dan KLIA yang begitu canggih dan sofistikated dapat juga dibangunkan oleh kerajaan, apatah lagi dengan masalah-masalah SJK(C) yang begitu remeh berbanding dengan projek mega tersebut?
Jawapannya hanya satu: Dasar Pendidikan Kebangsaan yang berteraskan sistem pendidikan satu bahasa, iaitu menjadikan pendidikan aliran bahasa Melayu sebagai aliran perdana yang tunggal. Ini menyebabkan pendidikan aliran bahasa lain, termasuk pendidikan bahasa Cina dan Pendidikan bahasa Tamil telah dipinggirkan selama ini. Hingga hari ini, kerajaan secara lantang menegaskan bahawa dasar kerajaan ialah memperkasakan Sekolah Kebangsaan (SK) supaya menjadi sekolah pilihan utama masyarakat. Dengan kata lain, walaupun SK, SJK(C) dan SJK(T) semuanya merupakan sekolah kerajaan tetapi hanya SK didukung sebagai sekolah aliran perdana, manakala SJK(C) dan SJK(T) diketepikan, tidak diberi layanan yang sama rata seperti mana yang dinikmati oleh SK. Dasar kerajaan yang tidak memberi layanan sama rata kepada pendidikan bahasa ibunda setiap kaum merupakan punca SJK(C) dan SJK(T) dirundung pelbagai masalah selama ini.
SJK(C) memang menghadapi pelbagai permasalahan guru, antaranya termasuk: guru pemulihan dan guru opsyen kajian sosial yang tidak berkelayakan bahasa Cina ditempatkan di SJK(C); sejumlah besar guru Bahasa Malaysia dan Bahasa Inggeris yang tidak berkelayakan Bahasa Cina ditempatkan di SJK(C); manakala terdapat guru-guru yang dilatih untuk mengajar di SJK(C) pula ditempatkan di SK; guru-guru besar diberi amaran supaya jangan mendedahkan permasalahan guru yang terdapat di sekolah.
Begitu juga pelbagai penyelewengan telah berlaku dalam pengambilan guru pelatih bagi latihan perguruan SJK(C). Antaranya termasuk: pemohon yang memohon kursus SJK(C) sengaja ditukarkan kepada kursus SK tanpa pengetahuan mereka; ramai pemohon yang memenuhi syarat permohonan dan mempunyai keputusan akademik yang cemerlang telah disingkir tanpa sebarang sebab; sebahagian Institut Perguruan tidak menawarkan mata pelajaran Bahasa Cina untuk guru pelatih kursus SJK(C). Perkara-perkara tersebut telah menjejaskan lagi permasalahan guru di SJK(C).
Sebagaimana yang diketahui umum, sekolah rendah di negara kita terdiri daripada tiga aliran, iaitu SK yang menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama; SJK(C) yang menggunakan bahasa Cina sebagai bahasa pengantar utama; SJK(T) yang menggunakan bahasa Tamil sebagai bahasa utama. Ini bermakna keperluan setiap aliran sekolah terhadap kelayakan guru adalah berlainan, maka latihan perguruan yang diadakan oleh kerajaan harus mengikut keadaan sebenar setiap aliran sekolah supaya melahirkan guru-guru yang betul-betul menepati keperluan sekolah, iaitu guru SK mesti berkelayakan Bahasa Melayu supaya dapat mengajar subjek-subjek yang menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar, begitu juga guru SJK(C) mesti berkelayakan Bahasa Cina, guru SJK(T) mesti berkelayakan Bahasa Tamil, supaya selaras dengan keperluan pengajaran dan pembelajaran di setiap aliran sekolah.
Kami berpendapat bahawa masalah kekurangan guru di SJK(C) tidak dapat diselesaikan sehingga hari ini disebabkan tidak ada satu pelan latihan perguruan yang dirancang rapi. Lantaran itu, kami menggesa kerajaan supaya mewujudkan satu pelan latihan perguruan yang sistematik dan mengambil kira keperluan sebenar SJK(C), termasuk menawarkan bidang pengkhususan Bahasa Cina SJK(C), pengkhususan Bahasa Malaysia SJK(C) dan pengkhususan Bahasa Inggeris SJK(C) yang masing-masing menetapkan kredit mata pelajaran Bahasa Cina di peringkat SPM sebagai syarat permohonan supaya melahirkan guru-guru yang memenuhi keperluan SJK(C) dan sekaligus menyelesaikan permasalahan guru yang dihadapi SJK(C) selama ini.
Yang amat mengesalkan ialah sehingga hari ini kerajaan masih berpegang dengan minda sistem pendidikan satu bahasa, langsung tidak berprihatin kepada keperluan setiap kaum terhadap pendidikan bahasa ibunda mereka. Sebagai contoh, dalam “Pelan Induk Pembangunan Pendidikan Tahun 2006-2010” yang dikemukakan oleh Kementerian Pelajaran, secara jelas menyatakan pendirian kerajaan bahawa: “Menggalakkan wujudnya satu sistem persekolahan dari peringkat prasekolah hingga ke peringkat menengah yang menggunakan satu bahasa perantaraan (Bahasa Kebangsaan)”, dan menegaskan bahawa bahasa kaum yang lain hanya dijadikan mata pelajaran pilihan untuk semua pelajar. Berdasarkan pernyataan tersebut, jelas sekali kerajaan tidak pernah mengetepikan matlamat muktamad pendidikan kebangsaan yang dikemukakan oleh kerajaan sejak tahun 50-an, iaitu menggunakan bahasa kebangsaan (bahasa Malayu) sebagai bahasa pengantar utama untuk semua sekolah.
Selagi Dasar Pendidikan Kebangsaan yang berteraskan sistem pendidikan satu bahasa tidak dimansuhkan, masalah-masalah yang dihadapi SJK(C) tidak akan berakhir. Lantaran itu, kita mesti bertabah hati dan terus berjuang bermati-matian sehingga kerajaan menggubal satu Dasar Pendidikan Kebangsaan baru yang berteraskan sistem pendidikan pelbagai bahasa untuk menggantikan sistem pendidikan satu bahasa yang sedia ada, supaya pendidikan bahasa ibunda setiap kaum diberi layanan dan kedudukan yang sama rata. Kita menggesa kerajaan supaya mendengar suara hati masyarakat Cina agar mengambil tindakan segera untuk menyelesaikan masalah-masalah SJK(C) secara keseluruhan dan buat selama-lamanya.
华总义务总秘书蔡维衍博士讲稿
325华教救亡运动
华小师资严重短缺抗议大会
华总代表–华总义务总秘书蔡维衍博士讲词
（2012年3月25日）
各位同道，大家早上好！
今天我代表马来西亚中华大会堂总会（华总）出席大会。正如华总会长丹斯里方天兴所宣布的，华总全力支持召开325集会，表达华社对政府数十年来漠视华小师资短缺问题的不满，同时支持大会所通过的解决华小师资短缺的短期、中期、长期策略。华总呼吁政府正视华人社会的要求，制度化而不间断地推行训练华小教师的长期性计划。
我们欢迎内阁针队华小师资短缺课题成立了“华小师资特别委员会”。教育部副部长魏家祥博士宣布的8点措施，其中5点短期措施，属于马上付诸行动的解决方案，华总要求在半个月内立竿见影，以显示教育部的诚意及决心。
各位华教同道，华总表示欢迎魏8点措施之余，也要特别强调，华总对长期性的策略更为关注。我本人在上世纪60年代初期，在日间师训华文组毕业成为合格华小教师，对当时华文师资训练情况知之甚详。当时华文组入学资格就是华文初中/高中会考，训练课程各科都是以华文为教学媒介，毕业学员在华小执教，也能胜任。然而曾几何时，这一类的华文师资训练班停办了，造成今天华小缺乏能以华文教导各种非语文科目的老师，情况也越来越严重。而令人纳闷的是，教育部长竟然在国会宣称华小的“专业华文”老师过剩。
因此，华总认为，1996年教育法令阐明华小是我国教育体系的一环，规定除了语文科目之外，华小的教学媒介语是华语。那么，华小老师必须拥有SPM华文资格。政府解决华小师资短缺的长期性策略就是复办华小师资训练班（如日间师训和假期师训）。申请受训的学员必须拥有SPM华文优等，主修华文，而副修则可以是地方研究，历史，科学，数学，图工，体育，音乐，课业辅导和生活辅导等等。副修科目以华文为训练教学媒介，而选修马来文或英文的华文组学员也应该有华文资格。
这是华人社会的心声，政府必须正视，教育部必须拿出诚意，认真推行华小师资训练工作，以长期性策略，制度化训练华小教师。我重复，训练拥有SPM华文优等、有能力以华文为教学媒介的华小教师，不仅仅是只教“华文”的专业老师。
最后，祝愿华文教育在各方面的努力和关怀之下，解除层层障碍。
谢谢！
淡米尔基金会主席讲稿
Ucapan Presiden Yayasan Tamil Malaysia Encik Pasupathi Sithambaram di Perhimpunan Membantah Kekurangan Guru di SJK(C) pada 25 Mac 2012 di Padang Besar Dong Jiao Zong, Kajang, Negeri Selangor.
SELAMAT SEJAHTERA DIUCAPKAN KEPADA PARA HADIRIN YANG DIHORMATI,
1. Pendidikan Ibunda merupakan satu pendidikan yang lama digunakan di Negara kita. Pendidikan Tamil dan Cina merupakan sebahagian dari Sistem Pendidikan Negara kita. Pendidikan Tamil akan mencapai 200 tahun pada 2016 di mana kelas pertama Bahasa Tamil bermula di Penang Free School pada tahun 1816.
2. Kini Malaysia mempunyai 523 sekolah Tamil secara keseluruhan. Lima puluh lima tahun selepas Merdeka , sekolah Tamil masih kekurangan dari segi perkhidmatan dan masih ketinggalan di belakang sekolah kebangsaan. Sekolah SJKT merupakan yang paling teruk berbanding ‘sekolah vernacular’ lain.
3. Pendidikan merupakan asas perkembangan minda bagi anak-anak kita. Pendidikan Ibunda pula memberi “Holistic Approach” kepada seseorang pelajar. Komponen paling utama dalam sistem pendidikan adalah seorang Guru. Seorang Guru yang baik boleh menentukan masa depan yang cerah kepada seorang pelajar manakala seorang Guru yang buruk boleh merosakkan masa depan seorang pelajar dan sejurusnya seluruh masyarakat.
4. Maka kekurangan Guru dalam sistem sekolah merupakan satu ‘tragik’ kepada pelajar dan masyarakat.
5. Mendengar kepada kekurangan keperluan Guru berkelayakan yang disuarakan oleh Masyarakat Cina, Kementerian Pendidikan Malaysia patut menangani dan menyelesaikan masalah kekurangan Guru terlatih di sekolah Cina dengan kadar yang segera.
6. Maka kami dari Tamil Foundation Malaysia dengan sepenuhnya menyokong Resolusi yang dibentangkan oleh Persekutuan Persatuan-Persatuan Lembaga Pengurus Sekolah Cina Malaysia:
“BAHASA JIWA BANGSA”
S. Pasupathi
Presiden Yayasan Tamil Malaysia
（译文）
325华教救亡运动
华小师资严重短缺抗议大会
淡米尔基金会主席帕苏帕迪先生讲词
（2012年3月25日）
我国各民族母语教育历史悠久，淡米尔文教育和华文教育是我国教育制度的组成部分。1816年，槟城义校（Penang Free School）首次开办淡米尔语文班。尚若到了2016年，淡米尔文教育在我国就将有200年之久的发展历程。
目前，我国拥有523所淡米尔文小学。然而，我国独立迄今已有55年，淡米尔文小学在设备等方面仍然欠缺，大大落后于国小。相较于其他源流学校，淡米尔小学的处境最为恶劣。
所有源流学校的问题，惟有在实施多元文化和多元语文的政策情况下，才能够获得解决。我们必须要有尊重国语，加强母语和视英语为国际语言的态度。
教育给予我们孩子基本的智力发展，母语教育为学生提供全面的教育。在教育制度里，教师扮演着非常重要的角色。一位好的教师可以确保一位学生的光明前程，同时，一位坏的教师可以毁掉学生的前程，甚至于整个社会。
因此，师资短缺问题对学生和社会来说无疑是一项悲剧。
当听到华社发出缺乏合格教师的呼声时，我们认为教育部必须尽速处理和解决华小缺乏受训教师的问题。
因此，淡米尔基金会全力支持由董总所公布的大会提案。
语言是民族的灵魂。
华教工作者汤毅先生讲稿
325华教救亡运动
华小师资严重短缺抗议大会
汤毅（霹雳华教工作者联合会主席）
（2012年3月25日）
我来自基层。站在这个讲台上，我表达几点基层群众的意见。
1. 我们坚决支持董总展开的华教救亡运动和今天抗议大会所达到的任何决议。我们强烈抗议政府一直没有诚意解决华校所面对的困难，而教育部的官僚在单元主义意识指导下更不断地为华校制造困难。华校师资严重缺乏和将不具华文资格的老师派到华小是最丑陋和阴险的一步。我们要求政府不要再玩阴谋诡计，立即解决华校师资严重缺乏及从华小撤离不具华文资格教师和职员。
2. 我们遗憾教育部官员的种族主义头脑毫无改变，这是单元主义教育政策下的必然反映；我们也遗憾负责华教事务的历届副教育部长没有办法也没有诚意解决华校师资问题。冯镇安副教育部长在1991年说，预计1995年可以搞定。但到了2001年，另一位副教育部长韩春锦说，到2004年就可以解决了。但解决了吗？没有！现在是魏家祥担起了副教育部长这个有名无实的官。现在，华小的师资缺乏越来越多，甚至比44年前（1968年）的1172名还多一倍（今年是2337名）。魏家祥副教育部长临时抱佛脚，在今天的抗议大会前，与上司搞了个“三长五短”的方案，董总批他“权宜之计”“应景之作”，魏博士暴跳如雷，不服气，大喊冤枉，只差眼泪没有掉下来。我虽然很同情他，但是他的眼泪唤不回我们的决心。我们支持董总的说法，我们要的是一个彻底的方案，一个平等待我的政策。
3. 我们要求朝野政党，将平等对待华教的政策与步骤列入竞选宣言，并要求胜选的一方在执政后，立即完满解决华小缺乏师资的问题。
4. 我们建议董总，在教育部还未解决华校师资短缺之前，联合各地团体，继续在各州举办集会，要求当局解决此课题。
这是我们基层的意见，我们希望各方听得到我们的呼声！
谢谢！
董总会务顾问郭全强讲词
我从事华教工作数十年，如今已年近古稀。华教问题依然一萝萝，没获得解决。
以前曾召开过抗议大会，现在又再召开，以后还会有吗？我希望在有生之年，不需要再召开这些大会。
不过，如果单元化教育政策不改变，往后还是有需要召开抗议大会。
（编者按：郭顾问致词是为压轴，由于时间过于紧逼，郭老仅简短发言，没用讲稿。）
来源：董总资料与档案局
赤道论坛/华教动态类
